فوتبال علیه دشمن از آن دسته از کتابهاست که بیش از هر چیز با عنوان خاص خویش توانسته در ذهن خواننده، علامت سوال بزرگی ایجاد کند. نویسندهی این کتاب، سایمون کوپر، با قلم خاص خود توانسته آنچنان اثری خلق کند که به راحتی از ذهن خواننده پاک نشود. معجزه اصلی این کتاب در این است که میتوانید بدون هیچ هزینهای سفر به ۲۲ کشور را تجربه کنید. مگر آدمی از خواندن یک کتاب چه میخواهد به جز سفر به دور دنیا؟
گویی کوپر هم این موضوع را میدانست که تصمیم گرفت لحظه به لحظه سفرش را ثبت کند. البته نویسندهی این کتاب از موضوع اصلی نیز غافل نماند؛ او فوتبال را ضمیمهی نوشتههای ریز و درشتش کرد تا بتواند اثری یگانه خلق کند، “سفرنامهای فوتبالی”، همان چیزی که مردم در سراسر دنیا علاقهمند به آن هستند. در نوشتههای کوپر نه تنها از تاثیرات عجیب و غریبی که فوتبال در فرهنگ گذاشته صحبت میشود، بلکه به زبان سادهتر، بیان میکند که مردم هر کشور چگونه فوتبال بازی میکنند و چگونه به تماشای آن میپردازند.
بریدهای از کتاب
برزیلیها میگویند حتی کوچکترین دهکدهشان هم یک کلیسا و یک زمین فوتبال دارد، البته تمامشان کلیسا ندارند، اما قطعا زمین فوتبال را دارند.
این کتاب در سال ۱۹۹۴ منتشر شد و در همان سال بود که جایزهی “کتاب ورزشی سال موسسهی ویلیام هیل” را از آن خود کرد؛ زیرا توانست حقایق غیرفوتبالی فوتبال را به نمایش بگذارد، حقایقی که نشان میدهد چگونه این ورزش توانسته در عرصههای مختلف سیاسی و اجتماعی تاثیرگذار باشد.
بریدهای از کتاب
وقتی یک بازی برای میلیاردها نفر اهمیت پیدا میکند، دیگر نباید فقط یک بازی تلقی شود. فوتبال هیچوقت فقط فوتبال نیست، این ورزش جنگ بهوجود میآورد، انقلاب میکند و موردتوجه مافیاها و دیکتاتورهاست.
این اثر از سال ۱۳۸۹ با ترجمه، عادل فردوسیپور، مجری و گزارشگر محبوب فوتبال در ایران منتشر شده و توانسته به سرعت در لیست پرفروشهای بازار کتاب قرار بگیرد.
شاید بهترین انگیزه برای خواندن این کتاب تعبیری باشد که نویسنده روزنانه تایمز، سایمون بارنز، دربارهی آن دارد: «اگر فوتبال را دوست دارید، این کتاب را بخوانید و اگر فوتبال را دوست ندارید، باز هم این کتاب را بخوانید».
پس این کتاب را مطالعه کنید، حتی اگر فوتبال دوست ندارید.